Τις τελευταίες μέρες οι εξελίξεις στο μέτωπο του «Κορωνοιού» έχουν ανησυχήσει γονείς αλλά και εκπαιδευτικούς τόσο για την προστασία της υγείας των μαθητών και των οικείων τους, όσο και για το κλείσιμο των σχολείων, τα χαμένα μαθήματα και τη συνέχιση της χρονιάς κυρίως για τους υποψηφίους των Πανελλήνιων Εξετάσεων 2020.
Όλη αυτή η παγκόσμια αβεβαιότητα και η ανησυχία έχει φέρει τη διαδικτυακή εκπαίδευση στο προσκήνιο περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Σε χώρες όπου ο ιος δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, όπως η Κίνα όπου χρειάστηκαν να κλείσουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα για μεγάλα διαστήματα και για εκατομμύρια μαθητές, τα μαθήματα δε χάθηκαν. Η χώρα, που είναι από τις πιο προηγμένες στον τομέα της online εκπαίδευσης οργανώθηκε και οχύρωσε την παιδεία των μαθητών της άμεσα. Έγιναν προσπάθειες για να επεκταθεί η διαδικτυακή ευρυζωνική σύνδεση στα σχολεία και οι κολοσσοί της επικοινωνίας της χώρας ενθραρρύνθηκαν οικονομικά ώστε να παρέχουν όσο πιο αξιόπιστες υπηρεσίες internet σε όσους μαθητές επηρεάστηκαν από την απειλή του ιού.
Στην περίπτωση της δικής μας χώρας από την άλλη, δυστυχώς είμαστε αρκετά ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μία απειλή της δημόσιας υγείας της κοινότητας κλείνοντας τα σχολεία αλλά προστατεύοντας τα μαθήματα. Παρότι το να οργανωθεί κάτι τέτοιο από τους αρμόδιους φορείς δε θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Από την άλλη φαντάζει δυσκολότερη οποιαδήποτε άλλη σκέψη σε σχέση με το πώς θα καλυφθούν αυτά τα κενά στη δημόσια παιδεία των μαθητών εάν όντως χρειαστεί να κλείσουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα για μεγάλα χρονικά διαστήματα κάτι που φυσικά όλοι απευχόμαστε.
Τις τελευταίες ημέρες, έχει αρχίσει να ακούγεται για πρώτη φορά από ειδικούς η ανάγκη δημιουργίας μιας πλατφόρμας e-learning στα δημόσια σχολεία και η οργάνωση των σχολείων ώστε να μπορούν να παρέχουν διαδικτυακά μαθήματα για τα διαστήματα που θα χρειαστεί να παραμείνουν κλειστά. Κάτι τέτοιο θα φαινόταν πολύ πιο ουσιαστικό και μακροπρόθεσμα αναγκαίο από το να βρεθεί απλώς τρόπος να δικαιολογηθούν οι απουσίες των μαθητών της δευτεροβάθμιας.
Η διαδικτυακή εκπαίδευση είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχτούμε και να εμπιστευτούμε ακριβώς γιατί έχει τη δυνατότητα να δώσει οικονομικές λύσεις σε τεράστιες κρίσεις όπως αυτή που ζούμε παγκόσμια αυτό το διάστημα, αλλά και σε άλλα προβλήματα στη δημόσια εκπαίδευση τα οποία δεν έχουμε αντιμετωπίσει αποτελεσματικά σε κρατικό επίπεδο. Θυμηθείτε πως εδώ και χρόνια παιδιά που κατοικούν στην Αυστραλιανή έρημο και δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε κάποιο σχολείο εκπαιδεύονται διαδικτυακά από online δασκάλους του Αυστραλιανού κράτους.
Κρίσεις σαν τη φετινή που έχει φέρει ο συγκεκριμένος ιός μας υπενθυμίζουν να σταματήσουμε την ακραία κινδυνολογία σχετικά με τη διαδικτυακή εκπαίδευση και να την αγκαλιάσουμε ως το επόμενο βήμα που θα εκσυγχρονίσει επιτέλους το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά και τη νοοτροπία προηγούμενων δεκαετιών.
Δε χρειάζεται κανένας πανικός αλλά ψυχραιμία και αντίδραση ώστε να μην χάσει κανένα παιδί πολύτιμες σχολικές ώρες. Όχι μόνο φέτος αλλά κάθε χρόνο!
